بابک خرمدین، نامی است که پس از گذشت نزدیک به دو ماه از ماجرای هولناک قتلش، اخبار مرتبط با او کماکان تداعی کننده حمام خون است! در حالی که هنوز حافظه عمومی و روان بازماندگان بابک از این اتفاق ناگوار مکدر است ، عدهای در تلاش هستند تا تب این قصه هنوز داغ است، نهایت بهره را از آن برده و در فضای مجازی، با انتشار اخبار مرتبط با آن برای خود امتیاز کسب کنند. این چنین است که یک روز خبر نگارش زندگینامه بابک خرمدین منتشر میشود و روز دیگر خبر ساخت فیلم و مستند از ماجرای قتل او. به این روند، سیل کامنتهای تبریک و آرزوی موفقیت برای سازندگان این آثار را نیز اضافه کنید و تصور کنید بازماندگان از همه جا بیخبر با دیدن و شنیدن اخباری از این طیف، چه حالی پیدا خواهند کرد!
ماجرای مستند بابک خرمدین چه بود؟
«پدرکشتگی» به کارگردانی سیامک میثاقی و تهیهکنندگی مشترک امیرسیدزاده و فاطمه پاقلعهنژاد تازه ترین اثری است که قرار است با محوریت فرزندکشی در ایران آغاز و در نهایت به ماجرای قتل بابک خرمدین نیز بپردازد.از سیامک میثاقی تاکنون اثر خاصی پخش نشده که با عنوان آن ، بتوانیم این کارگردان را به شما معرفی کنیم. شاخصترین آثار در کارنامه سیدزاده اما تهیهکنندگی فیلم «مادرقلب اتمی» و بازی در سری ششم سریال «پایتخت» در نقش نماینده مجلس است. پاقلعهنژاد نیز بیشتر در پشت صحنه آثار تصویری فعالیت کرده و چندان شناخته شده نیست. میثاقی،کارگردان این مستند که به تازگی پروانه ساخت دریافت کرده درباره گفتگو با قاتلان و یا خانواده قربانیان پروندههای فرزندکشی در مستند خود در مصاحبهای گفته بود:«در کلیات ما بهدنبال آسیبشناسی ریشه فرزندکشی در سالهای اخیر هستیم. سالهاست به شکل جدی این معضل را در میان حوادث جنایی داشتهایم اما از آن گذشتهایم و کاری درباره آن نکردهایم. در این مستند بهدنبال یافتن مقصر در پروندهها نیستیم. سعیمان به تصویر درآوردن جوانب مختلف این پروندههاست. صحبت با متهمین این پروندهها و مشخصاً پرونده قتل بابک خرمدین منوط به کسب مجوزهای لازم است. اگر مراجع قضائی موافقت کنند، با مشاورهای که ارائه میدهند، امکان استفاده از این ظرفیت هم وجود دارد. قطعاً بازماندگان خانواده خرمدین هم این حق را دارند که از خود بگویند». اما ماجرا در جایی گره میخورد که آزیتا خرمدین،خواهر بابک خرمدین در یادداشتی که اخیرا در اختیار خبرگزاری ایسنا گذاشته، مدعی شده که هیچ تماسی از سوی سازندگان این مستند با او گرفته نشده است!
آزیتا خرمدین خواستار لغو پروانه ساخت شد
آزیتا خرمدین در بخشی از این یادداشت اظهار کرده:«سازندگان حتی به خودشان زحمت نداده اند که با من و یا برادرم تماس بگیرند و اطلاعی بدهند و اجازه یا رضایت مان را جویا شوند.در عوض بدون اینکه خانواده در جریان باشند، پروانه ساخت گرفته اند و خبرش را هم رسانه ای کرده اند. نام فیلم را هم انتخاب کرده اند ، در موردش گفت و گو کرده اند و اعلام کرده اند که در گروه سینماهای هنر و تجربه هم اکران خواهد شد. آن را در صفحه شخصی اینستاگرام خودشان هم گذاشته اند و با سیل تبریک فالوورهای شان هم مواجه شده اند. در تماس با آقای سیدزاده ایشان عنوان کرده اند که موظف به پاسخ گویی نیستند و از ما خواستند که برای اتفاقی که نیفتاده هیاهو نکنیم . در صورتی که به نظرم هیاهو را ایشان با خبر ساخت فیلم و گرفتن پروانه ساخت ، ایجاد کرده اند».
مستندی که چندان قائل به اصول مستندسازی نیست!
گره این مستند اما دقیقا در کلید واژهای است که سازندگان در مصاحبههای مختلف به آن تکیه کردهاند؛ریشهیابی!مسالهای که بدون گفتگو با پدر و مادر و دیگر اعضای خانواده، بدون دسترسی به تصاویر و اطلاعاتی از روابط درون خانوادگی که جز بازماندگان بابک کسی از آن اطلاعی ندارد چندان نمیتواند معتبر و قابل اتکا باشد.در واقع چنین به نظر میرسد که سازندگان بدون داشتن اطلاعات تازه درباره واقعه، به جز دادههای موجود و زرد رنگ فضای مجازی که هر روز دیده می شود ، با شیوه غلط ارتباط گیری با بازماندگان خانواده خرمدین، دست کم در ماجرای بابک چیز تازهای برای ارائه نخواهند داشت!ضمن اینکه از اظهارات آزیتا خرمدین چنین به نظر میرسد که او اساسا با کادر سازندگان این مستند نیز مشکل دارد چرا که در بخشی از یادداشت خود در ایسنا مینویسد: «میدانم که قطعا فضای ذهنی و نگاه بابک به مدیوم سینما و رسانه با آنها بسیار تفاوت دارد».البته آزیتا خرمدین ادعا کرده که در تماس با سازمان سینمایی به نماینده او اعلام شد که اگر رضایت خانواده نباشد ، پروانه ساخت باطل خواهد شد.البته هنوز خبری از لغو مجوز این مستند منتشر نشده اما شاید بهتر باشد سازندگان دست کم برای اعتبار بخشیدن به اثر خودشان که از قضا قرار است «مستند» هم باشد به جای دامن زدن به اختلافات،کمی با خانواده داغدار خرمدین مماشات کنند...
ویدیو:
سرنوشت دختر علوم تحقیقات
در دارالخلافه با بهزاد یعقوبی
مرز حریم خصوصی و عرصه عمومی کجاست؟